اعتیاد کودک به بازی کامپیوتری و 5اشتباه والدین مدت زمان مطالعه: 6 دقیقه
5 اشتباه رایج والدین
هر روز به تعداد والدینی که نگران اعتیاد کودک به بازی کامپیوتری هستند، افزوده میشود. بسیاری از والدین در ابتدا نسبت به خرید وسایل الکترونیک مخصوص بازی برای کودک مقاومت میکنند. اما به تدریج و با اجتماعیتر شدن کودک، بالاخره والدین نیز تسلیم میشوند و این آغاز یک بحران در زندگی است.
به محض اینکه کودک با این وسایل آشنا شود، دیگر جدا کردن آنها از یکدیگر هر روز سختتر میشود. با این حال، اتخاذ استراتژیهای درست در کار با اینترنت، تلفن همراه و کامپیوتر باعث میشود بتوانید همچنان زندگی کودک را متعادل نگه دارید.
چرا پیشگیری از اعتیاد کودک به بازی کامپیوتری اهمیت دارد؟
دنیای دیجیتال اغواگر است. دیری نمیپاید که کودکی که تا دیروز فعال بود و شاد و خوشحال در اطراف خانه میدوید، حالا مسخ دنیای دیجیتال شده و اکثر اوقاتش را روی مبل میگذراند. کتابها و اسباببازیها در قفسه تنها ماندهاند و فعالیتهای خارج از منزل کاهش یافته است. حتی روابط با دوستان و خانواده نیز تغییر کرده و کودک ترجیح میدهد در خانه و همراه با تلفن همراه یا کامپیوترش تنها بماند.
تحقیقات نشان میدهد بیش از 20 درصد از کودکان در ایالات متحده به بازیهای رایانهای و ویدیویی معتاد هستند که واکنشهای فیزیولوژیکی مشابه با سوءمصرف مواد در مغز کودکان ایجاد میکنند. تحقیقات نشان میدهد که مواد شیمیایی ناشی از حدود 30 دقیقه بازی با آمفتامین بالا رقابت میکنند. در نهایت، فرآیندی به نام “اعتیاد به بازی رایانه ای” آغاز میشود.
راهکارهای پیشگیری از اعتیاد کودک به بازی کامپیوتری
معمولاً اعتیاد به بازیهای رایانهای زمانی به مشکل جدی در زندگی کودک بدل میشود که از سن پایین شروع میشود. کودکان 4 تا 5 سال بسیار باهوش هستند و توانایی آنها در بازی با این ابزارها میتواند برای والدین جالب باشد. به علاوه، سرگرم شدن با بازیهای کامپیوتری یکی از راهکارهای والدین بیحوصله برای ساکت نگه داشتن کودک است. اکثر والدین وظیفهشناس برای محافظت از فرزندان خود در برابر مضامین خشونتآمیز و جنسی، سعی میکنند بازیهای کامپیوتری را محدود کنند. این والدین برای پیشگیری از اعتیاد کودک به بازی کامپیوتری اشتباهات زیر را انجام نمیدهند. برای شناخت بهتر روش های فرزندپروری می توانید این مقاله از شادآموز را بخوانید.
اشتباه شماره 1: شروع از سنین پایین
هر چه کودک زودتر و در سن پایینتری بازیهای دیجیتال را آغاز کند، زودتر درگیر الگوهای اعتیاد میشود. این مسئله درست شبیه به تغذیه است. کودکانی که به غذاهای ناسالم عادت کردهاند، اشتهای خود را برای تغذیه سالم از دست میدهند. به طور مشابه، بچههایی که نوع خاصی از سرگرمی را چشیدهاند، به سختی ممکن است برای بازی با گل و شن دست از کامپیوتر بکشند.
بازیهای کامپیوتری باعث ترشح دوپامین در بدن کودک میشوند. کودکانی که به مدت طولانی در معرض دوپامین ناشی از بازیهای کامپیوتری قرار گرفتهاند، اغلب از هر تفریح دیگری خسته میشوند. از این رو، ضرورت دارد که والدین تا حد امکان از بازی کردن کودکان پیش دبستانی با بازیهای کامپیوتری جلوگیری کنند.
اشتباه شماره 2: ایجاد دسترسی آسان
از هر پنج کودک بالای چهار سال، چهار کودک دارای سیستم بازی ویدئویی هستند. خطر اعتیاد به بازیهای ویدیویی زمانی افزایش مییابد که کودک صاحب یک سیستم شخصی باشد. زیرا در این صورت کنترل زمان صرف شده برای بازی بسیار دشوارتر میشود. مانند هر اعتیاد رفتاری دیگری، دسترسی آسان پیشگیری از اعتیاد کودک به بازی کامپیوتری را دشوارتر میکند. بنابراین، از خرید تبلت، سیستم کامپیوتری و موبایل شخصی برای کودکان پیش دبستانی اجتناب کنید. در صورتی که کودک اصرار دارد، بهتر است به او اجازه دهید 20 دقیقه در طول روز از تلفن همراه یا سیستم شما استفاده کند.
اشتباه شماره 3: استفاده از بازیهای ویدیویی به عنوان پاداش
والدین از پاداش دادن برای تربیت کودک استفاده میکنند و از قضا یکی از روشهای تربیتی بسیار موثر است. اما هر پاداشی مورد تایید روانشناسان نیست. ممکن است به عنوان والد وسوسه شوید که برای تشویق کودک به انجام تکالیف مدرسه و سایر وظایف به او بازیهای کامپیوتری را رشوه دهید. هر چند در کوتاه مدت این روش جواب میدهد و فرزندتان را متقاعد به پیروی از حرفهایتان میکنید، اما پیامدهای بلندمدت آن بسیار بیشتر از سود کوتاه مدت است.
استفاده از بازیهای ویدیویی برای ایجاد انگیزه در کودکان این تصور را تقویت میکند که کار کردن، درس خواندن و یادگیری به ذات خوب نیستید و نمیتوانند لذتی در خود داشته باشند، چراکه لذت آنها از بازیهای کامپیوتری کمتر است. سایر جوایز انگیزشی، مانند قرار بستنی خوردن با پدر یا گردش با مادر، مؤثرتر هستند و از ایجاد اعتیاد کودک به بازی کامپیوتری جلوگیری میکنند.
اشتباه شماره 4: “فقط یک لول دیگر”
هنگامی که از کودکان خواسته میشود بازیهای ویدیویی را کنار بگذارند، به ندرت اطاعت میکنند. کودک همیشه سعی میکند به هر طریقی بازی خود را طولانیتر کند. بنابراین، سعی میکند با درخواست بازی تا یک لول دیگر برای خود زمان بخرد. این تکنیک کودک گاهی باعث میشود مدت زمان مجاز بسیار بیشتر از چیزی شود که والدین اجازه داده بودهاند.
اگر زمانی را برای کودک تعیین کردهاید، از ده دقیقه تا پنج دقیقه قبل از تمام شدن مدت زمان مجاز به کودک اطلاع دهید که فرصت او تمام شده است. بدین ترتیب، پس از یک بازی تا یک سطح دیگر، دقیقا رأس زمان مقرر بازی پایان مییابد.
اشتباه شماره 5: خلاصی از کودک
زندگی بسیار پرمشغله و دشوار است. والدین ساعتهای زیادی را کار میکنند و شبها خسته و بیحوصله وارد خانه میشوند. این خستگی مانع از آن میشود که والدین بتوانند برای سرگرم کردن کودک وقت بگذارند و برای رهایی از نق زدنهای کودک یک تلفن همراه به او میدهند تا ساکت شود و این به اعتیاد کودک به بازی کامپیوتری میانجامد. خستگی شما قابل درک است، اما فراموش نکنید که در قبال فرزندتان مسئول هستید. به جای خاموش کردن او با تلفن همراه، به راهکارهای سادهتر برای سرگرم کردن او فکر کنید.
میتوانید با همسرتان نوبتی برای سرگرم کردن او وقت بگذارید. یک نفر استراحت کند و دیگری برای نیم ساعت کودک را سرگرم کند، بعد جا عوض شود. یا از کودک بخواهید یک بازی نشستنی انجام دهید، مثل سنگ، کاغذ، قیچی؛ گل یا پوچ و بازیهایی از این دست.
کودکان موجودات قانعی هستند. اگر در طول روز یک ساعت برای بازی با آنها وقت بگذارید، از نظر روانی و به لحاظ ارتباط عاطفی با والدین اشباع میشوند و میتوانند بقیه ساعتهای روز را به بازی با اسباببازیهایشان مشغول شوند.
اعتیاد کودک به بازی کامپیوتری مشکلات جدی برای سلامت روان و جسم کودک به همراه میآورد. تلاش برای پیشگیری از این مشکل سهم زیادی در رشد طبیعی کودکان خردسال دارد. با ثبت نام کودک در یک پیش دبستانی میتوانید او را برای ساعتهایی از روز مشغول فعالیتهای سالم با همسالان کنید و از اعتیاد به بازیهای دیجیتال در او پیشگیری کنید. پیش دبستانی شادآموز مشتاق پذیرایی از کودک دلبند شما در فضایی بالنده و فعال است.
شادآموز را در اینستاگرام دنبال کنید:
منبع:
نظر بدهید
آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد. موارد مورد نیاز علامت گذاری شده اند. *